LOGO
EN

Giardioza u dzieci – właściwe rozpoznanie może być trudne

Małgorzata Sawicka-Parobczyk

Affiliacja i adres do korespondencji
Pediatr Med rodz Vol 8 Numer 3, p. 247-251
Streszczenie

Giardioza (łac. giardiasis) to choroba pasożytnicza przewodu pokarmowego wywoływana inwazją pierwotniaków– wiciowców z gatunku Giardia intestinalis (G. intestinalis). Zakażenie występuje na całym świecie, w niektórych regionach dotyczy nawet 30% ludności. Najczęściej chorują dzieci w wieku 2-5 lat. Źródłem zakażenia są osoby chore. Cykl życiowy Giardia odbywa się w jednym osobniku i obejmuje dwa stadia rozwojowe – trofozoit i cystę. Do zarażenia dochodzi drogą pokarmową poprzez wypicie wody lub spożycie żywności zawierających cysty lamblii. Możliwe jest również zarażenie poprzez kontakty bezpośrednie. Dotyczy to głównie dzieci przebywających w żłobkach i przedszkolach oraz osób wspólnie mieszkających. Przebieg kliniczny giardiozy jest różny, może być bezobjawowy; typowe, choć mało specyficzne objawy to bóle brzucha i gorączka. Choroba może stanowić przyczynę przewlekłych biegunek, zaburzeń wchłaniania, chudnięcia, może dawać odczyny alergiczne. O diagnozie przesądza znalezienie cyst pasożyta w kale, zwykle konieczne jest wykonanie wielu badań. W celu wykrycia antygenów Giardia lamblia coraz powszechniej stosuje się badania immunofluorescencyjne i techniką immunoenzymatyczną (ELISA). Testy te charakteryzują się wysoką czułością i swoistością. Lekami pierwszego wyboru w leczeniu infekcji G. intestinalis są stosowane od wielu lat metronidazol i inne nitroimidazole. W niniejszej pracy zaprezentowano przypadki dwojga dzieci, u których przebieg kliniczny był odmienny, a trudności diagnostyczne opóźniły prawidłowe leczenie i powrót do zdrowia.

Słowa kluczowe
giardioza, dzieci, obraz kliniczny, rozpoznanie, leczenie

Oświadczam, że posiadam prawo wykonywania zawodu lekarza i jestem uprawniony do otrzymywania specjalistycznych informacji medycznych. Chcę zapoznać się z informacją z serwisu.